Sadece Türkiye’de değil, dünya voleyboluna da damgasını vurmuş bir isim Naz Aydemir Akyol… Ve eşi, eski ulusal basketbolcu, şimdilerde Galatasaray yardımcı antrenörlüğünü yürüten Cenk Akyol… Yaklaşık 10 yıllık evliler, artık oğulları Pamir de var hayatlarında… Gözlerinden anlaşılan bir memnunlukla hem sporda hem özel ömürlerinde en uygununu yapmaya çalışıyorlar. İşte bu hoş çiftin öyküleri…
– Sportmen çift denince birinci akla gelen örnek gösterilen çiftsiniz. Aslında magazin tarafını da hiç kullanmadan, birebir ilgiyi üzerinizde tutabildiniz… Bunu nasıl başardınız?
NAZ: Çok magazinsel bir tarafımız yok aslında. Bence onun için o tarafımızla gündeme çıkmadık. 2011 Mayıs ayından beri beraberiz, önümüzdeki sene 10 yıllık evli olacağız. Bir de Pamir ortamıza katıldı 3.5 yıl evvel. Birbirimizi anlayabiliyor oluşumuz bence en kıymetli etken… Doğal ki sevgi-saygı çok kıymetli fakat ikimiz de nasıl periyotlardan geçtiğimizi bildiğimiz için sıkıntı anlarımızda birbirimize anlaşış gösterebiliyoruz. Ben final serisinden çıktım, çok gerilimliydi, akabinde Cenk bir yarı final serisi yaşadı, birebir halde. İster istemez o gerilimi meskene taşıyorsunuz. Anlatmasanız bile ruhunuz o gerilimi yaşadığı için o gerginlik kesinlikle oluyor. Ben işin sırrının ve bu kadar keyifle devam ediyor oluşunun, birbirimizi anlamamız ve o gerilim anlarında nasıl alttan alabileceğimizi bilmemiz olarak düşünüyorum.
CENK: Ben de Naz’ın her dediğine katılıyorum. Uzun müddettir birlikte olduğumuz için neye nasıl reaksiyonlar verdiğimizi biliyoruz. Ben sporculuk mesleğimi bitirip antrenörlüğe başladıktan sonra, gerilimin bir üst seviyeye çıktığı kısımda Naz’ın buna çok anlayışlı yaklaşması, bu yılki adaptasyon sürecimde bana çok yardımcı oldu. Benim bu sene gerilimim daha fazlaydı. Daha evvel hiç deneyim etmediğim şeylerin deneyimini yaşadım. Onun için dönem bittiğinde kendisine teşekkür etmiştim lakin sizin aracılığınızla bir sefer daha teşekkür ediyorum.
– İkinizin de oyunculuğu periyodunda mi daha ağırdı hayat, yoksa Naz voleybolcu, Cenk antrenörken mi?
NAZ: Cenk antrenörken. Onu farkettim aslında bu sene. Sporcuyken idmandan bir saat evvel meskenden çıkıyorsun, idmanını yapıyorsun iki saat, soyunma odasında sohbet edip çıkıyorsunuz. Tek idman varsa 4-5 saatinizi alıyor bu. Ancak Cenk’in bu yıl idmanı 5’te olsa da konuttan 9’da çıkıyor, idman sonrası geliyor. Yemek yiyoruz, biraz sohbet ediyoruz, Pamir uyuduktan sonra tekrar bilgisayarını açıp maç izlemeye başlıyor. Evvelce televizyonda rahatça maçı seyrederken artık tahlil yapmak zorunda, yetiştirmesi gereken şeyler de var. Antrenörlük kısmının sporculuğa nazaran bu kadar güç olacağını varsayım etmiyordum sene başında. Biraz daha vaktimiz olur gezeriz tozarız diye düşünüyordum ancak o denli değilmiş.
– Aslında menajerlik biraz daha kolay gözükse de Cenk neden zoru seçip antrenörlüğe yöneldi?
CENK: 2-3 yıldır bunu konuşuyorduk aslında, başımda bu vardı. Bunu esasen söylüyordum.
NAZ: Maç izlerken Cenk o kadar hakim ki oyuna… Mesela artık şu olacak diyor, penetre yapacak basket olur diyor, 10-15 saniye sonra dediği gerçekleşiyor. Bu kadar hakimken, antrenör olmasa bence yazık olurdu.
CENK: Ben o kadar yargıcım demeyeceğim tabi fakat bu sporu uzun yıllar yapmış herkesin gördüğü şeyler bence. 3 yıldır başımda planladığım şeyi hayata geçirmem biraz sancılı oldu. Dönem başında Ekrem abi teknik takımına beni almayı kabul etti. Benim için çok büyük fırsattı. Daha evvel formasını da giydiğim Galatasaray kulübünde bu misyona gelmek benim için değerliydi. Dönem daha hoş bitebilirdi ancak sonuçta beklentilerin biraz daha üzerine çıktığImız bir dönem sonu oldu. Yöneticilik kısmına gelince biraz daha politik olmak gerektiğini düşünüyorum. O politik yapıya sahip değilim bu nedenle antrenörlüğü kendime daha uygun gördüm.
– Voleybol mesleğinde büyük işler başardın. Ulusal Takım’daki muvaffakiyetler, olimpiyatlar, senin en düzgün 100 voleybolcu ortasına girmen… Bunları düşününce oyunculuk mesleğinin mühleti hakkında bir düşüncen var mı, sonrasındaki fikrin nedir? Önünde bir antrenör örneği de var…
NAZ: Sene bazında plan yapamıyorum. Alana çıktığımda keyif almadığım bir an olursa bırakırım. Bu bir yıl sonra da olabilir, 5 yıl sonra da olabilir. Hiçbir fikrim yok, bunu ben de yaşayarak göreceğim. Cenk yönetici olabilecek kadar politik değilim dedi, ben de antrenör olacak kadar sabırlı değilim. Ben bu sene üniversite imtihanına girmeyi planlıyorum. Şu anda da aslında uzaktan eğitim ile çocuk gelişimi okuyorum ancak uzun vakittir psikoloji okumanın hayalini kuruyordum. Bir halde başarıp, kazanır ve kendimi geliştirebilirsem, sporculuk sonrası alt yapıdaki çocuklarla çalışmayı planlıyorum. Uzun soluklu bir plan, kendime yatırım yapmamı gerektiren bir plan lakin amacım bu.
– Pekala Naz’ın Ulusal Ekibe veda süreci?
NAZ: Evvelce aslında bu planlanmıştı. Antrenörümüzle de federasyon liderimizle da olimpiyatların artık son turnuvam olmasını, bu denli yıldır hizmet ettiğim ulusal formaya artık veda etmek istediğimi söylemiştim, anlayışla karşıladılar. Voleybolda yaz periyotları çok ağır geçiyor. Artık mayıs ayında başladılar, neredeyse kasım ayında bitecek kamplar. Ben de ruhen ve fiziken geride kalan sezonlarıma daha yeterli hazırlanabilmek için yaz aylarını dinlenerek geçmek istedim. Bu yıl birinci kere ailecek 1 haftadan fazla tatilimiz olacak. O yüzden de heyecanlıyım aslında.
“Düşünmeden konuşmuşum”
– Cenk, Naz’ın voleybol maçlarınla ilgili yorum yapıyor mu?
NAZ: Çok az. Final serisinde birkaç şey söylemişse söylemiştir. Final serisinde 2-0, 17-13’ten verdiğimiz maçta sonlanıp salondan çıkmış. Olağanda hayatta çıkmaz ancak o da artık antrenör bakış açısıyla baktığı için sonlanıp çıktığını söyledi. Aslında birbirimizin işlerinden ne kadar uzak kalırsak o kadar güzel diyebilirim.
CENK: Voleybolu taktiksel manada çok bilmiyorum, o yüzden Naz konuta geldiğinde şunu yaptın, şunu yapamadın demem, bu gerçek olmaz.
NAZ: Bir kere dedin lakin. Maçtan geldiğimde iki tane amatör üzere pas attın dedi Cenk bana. Hatırlamıyordum ben, tekrarına baktım, nitekim o denli yapmışım.
CENK: Boş anıma denk gelmiş demek ki, düşünmeden konuştuğum anlardan birisiymiş. Yoksa söyleyemezdim bu türlü bir şeyi…
“Pamir’in biraz başı karışık”
– Oğlunuz Pamir, basketbola mı voleybola mı yakın?
NAZ: Pamir’in başı biraz karışık bence. En son babasının maçlarına gittiğimizde basketbol topuyla manşet almaya çalıştı, 2. maçta tekrar basket topuyla degaj yaptı canı acıdı, babası gelince onu kaldırdı potaya smaç yaptırdı. Her erkek çocuğu üzere topa bir ilgisi var lakin şimdi neye ilgi duyacağını bilmiyoruz.
CENK: Ben de şimdiden hiçbir şey söyleyemiyorum. Hiç spor da yapmayabilir. O denli bir ihtimal de var. Şimdiden ne söylesek boş çıkacak ancak bana kalırsa futbolcu olsun. Birinci başta tenis oynasın diyordum fakat baktığın vakit burada ne kadar ilerleyebilir, ne kadar gelişebilir. Bir yerden sonra bir tıkanıklık yaşanabilir.
– Hanginiz daha töleranslısınız ona karşı?
NAZ: Hangimiz daha az vakit geçiriyorsak o devirde o daha töleranslı. Mesela bu yıl Cenk daha töleranslı.
CENK: Bu sene bana her şey özgür. Ona karşı her şeyi hür bıraktım. Bundan evvel Naz öyleydi lakin bu sene ben her şeyin en fazlasına tamam dedim. Olağan artık yazın yaptıklarımızın sonuçlarını göreceğiz, bunu da biliyorum.
“Fenerbahçe’den oynamak için ayrıldım”
– Naz, senin için de yeni bir periyot başlıyor. Fenerbahçe’den ayrılık, Türk Hava Yolları ile buluşma süreci nasıl gerçekleşti?
“Aslında benim Fenerbahçe ile bir yıl daha kontratım vardı. Sene ortasında yabancı pasör arayışıyla ilgili kulağıma çok şey gelince ben de sorma gereksinimi hissettim; ‘Böyle bir planınız varsa bana söyleyin ben de ona nazaran yolumu çizeyim. Zira bilhassa bu sene kolay bir dönem yaşamadım. Bu halde devam edeceksek ben kalmayı çok isterim fakat yabancı pasör alacaksanız, bu beni oynatmayı düşünmediğiniz manasına gelir; ben de mesleğim ne kadar daha sürecekse, bunu oynayarak geçirmek istiyorum’ dedim. Bana birkaç hafta içinde yabancı bir pasörle devam etmek istediklerini söylediler. İki taraf karşılıklı anlaşarak, sevgiyle kontratı bitirdik ve ben de yeni bir yola girdim böylece.”
“Pistiolis ile hava değişti”
– Pekala Galatasaray? Pistiolis geldikten sonra yaşanan bir çıkış oldu, bu çıkışın kaynağı neydi?
“Antrenör değişikliklerinden sonra daima bir tepki verilmesi beklenir ekipten. Bizde de bu oldu. Oyunumuz değişti ve oyuncular dönem başındaki güzel başlangıç üzere her maçı kazanabileceğimize inandı. Galibiyetler de gelmeye başlayınca herkesin birbirine olan itimadı ve özgüvenler artınca dönemi uygun bitirdik.”
“THY ile maksat şampiyonluk”
– İkinizin de önünde kıymetli bir dönem var. Evvel THY’yi soralım. Savlı bir grup kuruluyor üzere…
“Bir yapılanmaya gidiyorlar bu sene gaye sene değil lakin bir sonraki dönem için başa oynayacak bir takım ve bütçe planlamaları var. Şampiyonlar Ligi’ne Rus grupları alınmazsa bir dahil olma süreci olabilir mi diye konuşuldu lakin sanırım olmayacak ve 2. kupada oynayacağız. Orada gaye şampiyonluk olur ve Türkiye’ye bir Avrupa Şampiyonluğu daha getirmek en hoş amaç olur esasen.”
“Naz’ın disiplini, Cenk’in naifliği”
– Birbirinizin en çok hangi özelliğini seviyorsunuz?
NAZ: 1 numara şunu söyleyebilirim; her ne kadar dışarıda çok insan görmese de ne kadar naif ve yumuşak kalpli olduğunu biliyorum. Evvel onu müellifim. Akabinde da eğlenceli oluşu. Sıkıcı bir beşerle hayat geçmez. Bilhassa Seçkin ile yan yana olduklarında çok keyifli bir masa oluyor. Öncelikle bunları söyleyebilirim.
CENK: Naz’ın en çok düzgün niyetini seviyorum. Daima yeterli niyetiyle ve yardımseverliğiyle bir şeyler yapmaya çalışmasını çok seviyorum. Bir de her ne kadar vakit zaman beni zorlasa da disiplinli oluşu. O disipline sahip oluşu ve duruşu ilgimizi, sistemimizi, Pamir’in hareketlerini daima denetim etmemizi sağlıyor. Bence bizi bu kadar hoş bir ortada tutan ve bize en büyük faydayı sağlayan etken Naz’ın bu özellikleri…
NAZ: Biz sık sık röportaj yapalım ya, ne hoş şeyler duyuyorum.
