Çalıştığı işyerinden avas talebinde bulunan emekçi, ‘Hayır’ karşılığı alınca istifa etti. Haklarını alamayınca İş Mahkemesi’nin yolunu tutan emekçi, kıdem tazminatı ve ihbar tazminatı alacaklarının tahsilini talep etti.
Davalı işveren davanın reddini istedi. Mahkeme; ispatlar ve eksper raporuna dayanılarak ihbar tazminatı talebinin reddine, kıdem tazminatı talebinin kabulüne karar verdi. Kararı hem davacı hem de davalı temyiz edince devreye Yargıtay 9. Hukuk Dairesi girdi. Emsal nitelikte bir karara imza atan Daire, avans tartışmalarına yeni bir boyut kazandırdı.
HER İSTEDİĞİNDE AVANS ALAMAZ
Kararda şöyle denildi:
“Davacının avans talebi karşılanmayınca iş akdini feshettiği anlaşılmakta olup mahkemenin buna ait kabulü yerindedir. Mahkemece patronun geçerli bir neden göstermeden davacının avans talebini karşılamaması davacı bakımından haklı fesih nedeni kabul edilerek kıdem tazminatı talebi karar altına alınmıştır. Fakat 4857 sayılı İş Kanunu’nun emekçinin haklı nedenle derhal fesih hakkını düzenleyen 24. hususunda patronun emekçiye avans vermemesi formunda bir sebep bulunmamaktadır. Taraflar ortasında patronun davacıya her istediğinde avans vereceğine yönelik bir mukavele de mevcut değildir. Bu nedenlerle emekçi tarafından yapılan fesih haklı nedene dayanmadığından kıdem tazminatı talebinin reddi yerine yasal olmayan münasebet ile kabulü kusurludur. Mahkeme kararının bozulmasına oy birliği ile karar verildi.”
