Sivas’ın Gazi köyünde yaklaşık 300 metre uzunluğunda ve 3 metre yüksekliğindeki su kanalı dikkat çekiyor. Sert kayada insan gücüyle açılan kanal, imajıyla akıllara sakinlik veriyor.
Demir ailesi tarafından köyde un değirmeni yapmak için açıldığı öğrenilen kanal, akıllara Ferhat’ın Şirin’e olan destansı aşkı için dağları delerek açtığı su kanalını getiriyor. Gazi köyünde yaşayan 85 yaşındaki Halil Demir, 70 yıl evvel babası ve kardeşleri ile birlikte açtığı su kanalını ziyaret edip, adeta 70 yıl öncesine geri döndü. Elleriyle açtığı kanalın içerisine giren Demir, köy değirmenine su taşımak için sert kayalara karşı verdiği çabayı yine anımsadı.
“BURAYI YAPARKEN ZORLANDIK LAKİN BAŞLAMIŞTIK”
Halil Demir, su kanalının uzunluğunun yaklaşık 300 metre, derinliğinin ise 3 metre olduğunu söyleyerek, “Burayı babam ve 4 kardeş birlikte yaptık. O vakitler yiyecek ekmeğimiz de yoktu, giyecek elbisemiz de yoktu. Küçük kardeşim duru su getirirdi, onu içer burada çalışırdık. Değirmen yapmak için babam ve kardeşlerimle bir arada burayı eştik. Burayı eşmek için balyozu öbür komşudan, kazmayı öteki komşudan aldık. Bizde materyal yoktu, aç susuz yaptık burayı. Buranın uzunluğu 300 metre, derinliği 3 metre lakin vakitle toprakla dolmuş. 1952 yılında başladık, 1955’de değirmen faaliyete geçti. Biz burayı yaparken zorlandık fakat başlamıştık. Akrabalarımıza burayı birlikte yapmayı teklif ettik, onlar yanaşmadı. Babam dedi ki ‘Olursa da olmazsa da ben oraya bir emek vereceğim’ dedi. Burası kayaydı, babam zeki ve iş yapmayı seven bir insandı. Gelir bu kayayı toprak üzere eşerdi. Biz babam kadar kazamazdık” formunda konuştu.
Demir, yeni kuşağın günümüzde hazıra alıştığını ve eskisi kadar zorluk görmediğini söyleyerek, “Biz burayı yalnızca kazma, kürek ve balyozla eştik. Babam vefat ettikten sonra değirmeni kardeşime bıraktı. Kardeşim de abdest almak için burada geliyor, o esnada suya düşüyor. 80 gün suyun içinde kalıyor cesedi. Haber alamayınca kaybolduğunu düşünmüştük. Biz burayı yaparken çok zorlandık, yemeğe ekmeğimiz yoktu. Bir kazma, bir balyoz, bir de kürekle burayı yaptık. Burası bizi yokluktan varlığa çevirdi. Değirmen sayesinde ekonomik gelirimiz düzeldi. O güç günler unutuldu gitti. Şimdiki jenerasyon bu kahrı çekmez ki. Günümüzde herkes dikili elbise alıp giyiyor. Bizim annelerimiz bunları iğneyle dikerdi. O vakitler hiçbir şey yoktu” sözlerini kullandı.
Sivas’ın Gazi köyünde yaklaşık 300 metre uzunluğunda ve 3 metre yüksekliğindeki su kanalı dikkat çekiyor. Sert kayada insan gücüyle açılan kanal, imajıyla akıllara sakinlik veriyor.
Demir ailesi tarafından köyde un değirmeni yapmak için açıldığı öğrenilen kanal, akıllara Ferhat’ın Şirin’e olan destansı aşkı için dağları delerek açtığı su kanalını getiriyor. Gazi köyünde yaşayan 85 yaşındaki Halil Demir, 70 yıl evvel babası ve kardeşleri ile birlikte açtığı su kanalını ziyaret edip, adeta 70 yıl öncesine geri döndü. Elleriyle açtığı kanalın içerisine giren Demir, köy değirmenine su taşımak için sert kayalara karşı verdiği çabayı yine anımsadı.
“BURAYI YAPARKEN ZORLANDIK LAKİN BAŞLAMIŞTIK”
Halil Demir, su kanalının uzunluğunun yaklaşık 300 metre, derinliğinin ise 3 metre olduğunu söyleyerek, “Burayı babam ve 4 kardeş birlikte yaptık. O vakitler yiyecek ekmeğimiz de yoktu, giyecek elbisemiz de yoktu. Küçük kardeşim duru su getirirdi, onu içer burada çalışırdık. Değirmen yapmak için babam ve kardeşlerimle bir arada burayı eştik. Burayı eşmek için balyozu öbür komşudan, kazmayı öteki komşudan aldık. Bizde materyal yoktu, aç susuz yaptık burayı. Buranın uzunluğu 300 metre, derinliği 3 metre lakin vakitle toprakla dolmuş. 1952 yılında başladık, 1955’de değirmen faaliyete geçti. Biz burayı yaparken zorlandık fakat başlamıştık. Akrabalarımıza burayı birlikte yapmayı teklif ettik, onlar yanaşmadı. Babam dedi ki ‘Olursa da olmazsa da ben oraya bir emek vereceğim’ dedi. Burası kayaydı, babam zeki ve iş yapmayı seven bir insandı. Gelir bu kayayı toprak üzere eşerdi. Biz babam kadar kazamazdık” formunda konuştu.
Demir, yeni kuşağın günümüzde hazıra alıştığını ve eskisi kadar zorluk görmediğini söyleyerek, “Biz burayı yalnızca kazma, kürek ve balyozla eştik. Babam vefat ettikten sonra değirmeni kardeşime bıraktı. Kardeşim de abdest almak için burada geliyor, o esnada suya düşüyor. 80 gün suyun içinde kalıyor cesedi. Haber alamayınca kaybolduğunu düşünmüştük. Biz burayı yaparken çok zorlandık, yemeğe ekmeğimiz yoktu. Bir kazma, bir balyoz, bir de kürekle burayı yaptık. Burası bizi yokluktan varlığa çevirdi. Değirmen sayesinde ekonomik gelirimiz düzeldi. O güç günler unutuldu gitti. Şimdiki jenerasyon bu kahrı çekmez ki. Günümüzde herkes dikili elbise alıp giyiyor. Bizim annelerimiz bunları iğneyle dikerdi. O vakitler hiçbir şey yoktu” sözlerini kullandı.
