1-Yılan Kıssası, Ruhsar, Kara Melek, Muhteşem baba üzere hafızalara kazınan birçok diziyle ve tiyatro oyunuyla sizi tanıdık. Oyunculuktan yazarlığa geçiş süreci nasıl oldu?
Meslek olarak oyunculuğu seçmeden çok uzun yıllar evvel yazıyla bağım kurulmuştu. Oyunculuksa kurulan bağlantıyı sağlamlaştıran bir alan oldu. Karakter özelliklerini, yer aldığınız öyküdeki atmosferin ele aldığınız karakter üzerinde yaratacağı etkiyi, kesişen alt metinleri düşünmek yazıyı geliştirmede büyük bir imkan sağlıyor.
Oyunculuktan yazarlığa geçmek yerine hepsi birbirinin içinde ilerliyor, geçişten çok geçişken, daima birbirinin içinden çıkan ve birbirini besleyen disiplinler ortası bir seyahat daha yerinde bir tanımlama olacak.
2-2002 yılından beri kitap yazıyorsunuz. Çocuk kitabı yazma fikri nasıl ortaya çıktı?
Babamın bana kurduğu, benimle daima oynadığı uydurma oyunundan çıktı her şey. Onun peşini bırakmadım, keyif aldığım bu oyuna devam ettim. Yazdıklarımın çocuğa yöneldiğinin birinci gençlik yıllarımda farkında değildim. Sonra çocuk kitaplarından hiç kopmadığımı, yaşıtlarımınsa- içlerinden büyüdüğünü düşünenlerin- çocuk edebiyatıyla ilgilerini kestiklerini fark ettim. Ben takip etmeye devam ediyor, oyunumdan ve o oyunu zenginleştirmek için okumaktan, izlemekten kopamıyordum. Çizgi roman, sinema ve kitaplarımın bana sunduğu eşsiz dünyadan ayrılmıyor, daima büyük bir merak ve heyecanla takip ediyor, o dünyaların içinde memnun olduğumu sonuna kadar duyumsuyordum. İnsan sevdiğini terk etmemek, onunla olmaya devam etmek istiyor. Yazdıklarım da ister istemez yüzlerini o istikamete çeviriyordu. Vakitle lisanımıza şimdi çevrilmeyen kitapları da takip etmeye, dünyadaki çocuk kitabı fuarlarını, çocuk kitabı satan kitapçıları merak etmeye, çocuk edebiyatının koskocaman penceresinden dünyayı izlemeye, neler olup bittiğini gözlemeye, yazdıklarımı yayımlatmaya ve sonrasında çocuk edebiyatı üzerine makaleler yazmaya başladım. Çocuk kitabı yazma fikri uydurma oyunumuzdan kaynağını bulan sonrasında da kendi kendine gelişen bir süreç.
3- Kitaplarınızda nelerden ilham alıyorsunuz?
Sanat içeriden gelen bir öz kesinlikle. Birebir vakitte kelamı olanların devinimleri ve dışa vurulanlar. Sanat sonradan öğrenilen bir şey değil, bu durumda ilham da yalnızca dışarıdan gelen değil. Kendi birikimine dayanarak, etraftan gelenlerin sana dönüşü ve birikimlerle dışarıdan gelenlerin buluşması. Bu soru aklıma geldiğinde ya da bana sorulduğunda daima Hegel’i anımsarım: “İç dıştır.”
4- Yeterli bir çocuk kitabının sırrı sizce ne?
İyi bir çocuk kitabı, âlâ bir fotoğraf, yeterli bir oyun, sinema, müzik… Hepsinin uygun olmasındaki sır ona bakana nazaran uygun sayılması. Birine nazaran âlâ başkasına nazaran makûs olabilir. Yaratıcısı yahut onunla karşılaşanın âlâ demesi, diyebilmesi değerli olan. Bugün güzel olan yarının berbatı, bugün anlaşılamayan yarının en uygunu olabilir elbet.
Bana nazaran çok sayıda “iyi çocuk kitabı” var. Okurken heyecanlandığım, beni öbür dünyalara götüren, keyifli eden, kıssasıyla ya da anlatımıyla etkileyen, bazen sıradanlığıyla bazen sıra dışı kurgusuyla suyun altında tüpsüz nefes alabiliyormuşum üzere hissettiren. Kimileri hiç unutamadıklarım oluyor, kimileri karşılaştıkça sevdiğim bir dostumu tekrar görmüşüm üzere yüzümü gülümsetiyor.
5-Son kitaplarınız ‘Haliç’ten Bulutlar Geçerken”, “Bez Ayakkabılılar” ve “Karabiber, Nilü ve Çiçi” den biraz bahsedebilir miyiz?
Bu üç çocuk romanım Okuryazar etiketiyle yayımlandı. Genel Yayın Direktörü Çağla Ağırgöl ile çalışma periyodumuz beni çok keyifli eden, verimli bir çalışma devriydi. Her üç kitabın çizerine de hayran kaldım. Beni sevindiren yerlere taşıdılar kitaplarımızı. Haliç’ten Bulutlar Geçerken kitabımı Nalan Alaca, Bez Ayakkabılılar’ı Yeliz Oskay, Karabiber, Nilü ve Çiçi’yiyse Atakan Hürpek çizdi.
Üç kitabın birbirine benzeyemeyecek atmosferlerini düşündüğümde, yeteneklerine hayran kaldığım üç çizere götürülen teklifler yayıncının büyük bir başarısı bana kalırsa.
6- Kitaplarınızda çocuklara vermek istediğiniz en değerli bildiri neydi?
Çocuklara vermek istediğim bir ileti yok. Kimseye vermek istediğim bir bildiri yok. Herkes kendi istediği bildirisi alacaktır. Her eser buluştuğu bireye nazaran değişik manalar hatta farklı bildiriler barındırabilir. Sanatın bana heyecan veren taraflarından biri de bu.
7-Sizin çocukken en sevdiğiniz kitap ya da kitaplar hangisiydi?
Çocukken ve hala çok sevdiğim çocuk kitapları Pıtırcık, Asteriks, Küçük Kara Balık, Ağaca Tüneyen Baron, Küçük Prens.
8-Çocuk kitaplarınızın devamı olacak mı?
Her vakit yazmaya ve bu alanda çalışmaya devam ediyorum. Çocuk kitaplarının dünyasında yaşamayı çok seviyorum. Kendimi bu memnunluktan uzak tutamayacağımı biliyorum.
9- Çocuklara kitap okuma alışkanlığını kazandırmak için ebeveynlere tavsiyeleriniz var mı?
Çocuk kitabı okumak isteyenlere tavsiyem, kendi sevecekleri kitapları arayıp bulmaları olabilir.
10- Oyunculuk büsbütün bitti mi? Yoksa yeni projeleriniz var mı?
Oyunculuk elbette bitmedi. Tahminen bildiğiniz dizilerden daha çok bağımsız sinemaya gerçek kaydı diyebiliriz son on üç yılda. En sevdiğim, en memnun olduğum işlerimden biri oyunculuk. Âlâ projeler epey yaptığım, kendi uzun metrajlarımı çektiğim, yazdığım, yapımcılık yapıp, müzik kelamı, çocuk kitabı yazdığım yani velhasıl diğer işlerim de olduğu için artık seçici olma hakkını kazandığım bir alan. Beni heyecanlandıracak bir rolle karşılaştığımda öteki alanları hemencecik uyuklatıp, koşarak içine atladığım ve yüzmeye başladığım hoş bir deniz benim için.
11-Türkiye’de dünden bugüne çocuk edebiyatının geldiği nokta hakkında neler söyleyebilirsiniz. Üretilen yapıtların genel yapısını nasıl değerlendirirsiniz? Eksiklikler nelerdir? Sizce neler yapılması gerekir?
Ustam Yalvaç Ural’ın devriyle çocuk edebiyatında başlayan ülkemizdeki olumlu gelişmeler devam ediyor. Ben umutluyum. Umutlu olmadan üretmeye devam etmek pek mümkün değil.
Genel olarak ülkemizde sanata bakışın zayıflıkları, yaşanan olumsuz örnekler hepimizi etkilemiyor mu, etkiliyor elbette.
Neler yapılabilir?
Sanatın hoşluğunu, onsuz ömür sürmenin tatsızlığını unutmamakta yarar var sanırım zira o esasen yok olmaz, beşerler, devirler, medeniyetler gelir geçer ve sanat daima kalır. Benim dileğim; herkesin bu hoşluklardan faydalanması, görerek, üreterek, keyif alarak bu ömürden geçmesi olabilir.
