İlçeye bağlı Şendere köyünde ailesiyle yaşayan 33 yaşındaki Olgun Yıldız’ın sağ bacağı 7 yaşında diz kapağında çıkan tümör nedeniyle kesildi. Köyde tek geçim kaynağı hayvancılık olan 4 kişilik hanenin en küçüğü olan Olgun Yıldız, ailesinin geçimini sağlamak için 9 yaşında çobanlık yapmaya başladı.
Koltuk değnekleriyle Kuzugölü Yaylası’nda her gün 15 kilometre yürüyerek ailesine ilişkin küçükbaş hayvanları otlatan Yıldız, çobanlığın kendisinde bir tutku haline geldiğini ve dağlarda gezerken sağ bacağının yokluğunu hiç hissetmediğini söyledi.
‘İKİ BACAKLI ÜZERE TEK BACAKLA BU DAĞLARI GEZİYORUM’
Sağ bacağının çocuklukta meydana gelen bir rahatsızlık nedeniyle kesildiğini tabir eden Olgun Yıldız, “Bacağımı ortaokulun sonunda ufak bir top oynamadan ve çit demirlerine çarptıktan sonra oldu. Birinci olarak fazla önemsemedim lakin 2-3 ay sonra ağrı yapmaya başladı. Trabzon’a doktora gittik, tümör oluştu keseceğiz dediler ve beni Ankara’ya sevk ettiler. Orada tedavi gördüm 6 ay kurtaramadılar kestiler. Ondan sonra şükür hastalığı da yendik. Bir kasvetimiz yok Allah’a çok şükür. Bu iş tek olmaz ailem bana yardım ediyoruz. Azimle oluyor bu iş, alıştım iki bacaklı üzere tek bacakla bu dağları geziyorum” diye konuştu.
’10-15 KİLOMETRE YOL GİDİYORUM LAKİN DEĞİYOR’
Çobanlığın ve hayvancılığı bir sevgi sorunu olduğunu lisana getiren Olgun Yıldız, “Bu iş sevgi problemi, zevk problemi. Bu işi içinden gelerek yapacaksınız. İşsizlik diyorlar ancak bu ülkede iş var. Hayvancılık yaparsın, bağ bahçe yaparsın lakin bunu içinden gelerek yapacaksınız. Koyunu sabahtan salıyoruz, dağ üst yayıyoruz. Öğlen vakitlerinde tekrar konutun yanlarına getiririz yemeğimizi yer tekrar dağa gerçek gideriz. Ben alıştım 2 bacağım varmış üzere bu dağlarda, dağdan dağa geziyorum. Bu dağdan her yere giderim. Koyun benim için bir tutku. Babama anneme kalsa bunları akşamdan kaybedecekler fakat benim bırakasım gelmiyor. Çok hoş bir şey bu yaylacılık. Akşam meskenine gittiğinde sıcak çayın demlendiğinde hayat bu işte. 10-15 kilometre yol gidiyorum lakin değiyor. 2-3 oba yürüyor geziyoruz. Akşam yoruluyoruz lakin işin zevki de orada” dedi.
İlçeye bağlı Şendere köyünde ailesiyle yaşayan 33 yaşındaki Olgun Yıldız’ın sağ bacağı 7 yaşında diz kapağında çıkan tümör nedeniyle kesildi. Köyde tek geçim kaynağı hayvancılık olan 4 kişilik hanenin en küçüğü olan Olgun Yıldız, ailesinin geçimini sağlamak için 9 yaşında çobanlık yapmaya başladı.
Koltuk değnekleriyle Kuzugölü Yaylası’nda her gün 15 kilometre yürüyerek ailesine ilişkin küçükbaş hayvanları otlatan Yıldız, çobanlığın kendisinde bir tutku haline geldiğini ve dağlarda gezerken sağ bacağının yokluğunu hiç hissetmediğini söyledi.
‘İKİ BACAKLI ÜZERE TEK BACAKLA BU DAĞLARI GEZİYORUM’
Sağ bacağının çocuklukta meydana gelen bir rahatsızlık nedeniyle kesildiğini tabir eden Olgun Yıldız, “Bacağımı ortaokulun sonunda ufak bir top oynamadan ve çit demirlerine çarptıktan sonra oldu. Birinci olarak fazla önemsemedim lakin 2-3 ay sonra ağrı yapmaya başladı. Trabzon’a doktora gittik, tümör oluştu keseceğiz dediler ve beni Ankara’ya sevk ettiler. Orada tedavi gördüm 6 ay kurtaramadılar kestiler. Ondan sonra şükür hastalığı da yendik. Bir kasvetimiz yok Allah’a çok şükür. Bu iş tek olmaz ailem bana yardım ediyoruz. Azimle oluyor bu iş, alıştım iki bacaklı üzere tek bacakla bu dağları geziyorum” diye konuştu.
’10-15 KİLOMETRE YOL GİDİYORUM LAKİN DEĞİYOR’
Çobanlığın ve hayvancılığı bir sevgi sorunu olduğunu lisana getiren Olgun Yıldız, “Bu iş sevgi problemi, zevk problemi. Bu işi içinden gelerek yapacaksınız. İşsizlik diyorlar ancak bu ülkede iş var. Hayvancılık yaparsın, bağ bahçe yaparsın lakin bunu içinden gelerek yapacaksınız. Koyunu sabahtan salıyoruz, dağ üst yayıyoruz. Öğlen vakitlerinde tekrar konutun yanlarına getiririz yemeğimizi yer tekrar dağa gerçek gideriz. Ben alıştım 2 bacağım varmış üzere bu dağlarda, dağdan dağa geziyorum. Bu dağdan her yere giderim. Koyun benim için bir tutku. Babama anneme kalsa bunları akşamdan kaybedecekler fakat benim bırakasım gelmiyor. Çok hoş bir şey bu yaylacılık. Akşam meskenine gittiğinde sıcak çayın demlendiğinde hayat bu işte. 10-15 kilometre yol gidiyorum lakin değiyor. 2-3 oba yürüyor geziyoruz. Akşam yoruluyoruz lakin işin zevki de orada” dedi.
