Yönetmen Kira Kovelanko’nun, senaryosunu Lyubov Mulmenko, Anton Yarush ile birlikte yazdığı, Yumrukları Gevşetmek, Kuzey Kafkasya’nın sanayi bölgesinin bir kasabasında, genç bir kıza dayatılan
ve aile ile çerçevelenmiş, hayata, dünyadaki tüm bayanlar ismine kamerayı tutuyor.
Kısaca Ada, olarak seslenilen şimdi on altı, on yedi yaşlarında olan genç kız hem çalışıp, hem konuta bakar. Bayan kimliğinin varlığını; bir aileyi çekip çeviren anne bayan rolünden, evlat, kız çocuk, genç kız, sevgili noktasından alarak aktarıyor.
Parfüm sürmesine bile müsaade vermeyen esirgeyici babaya sineması izlerken birinci başlarda kızarken, ilerleyen sahnelerde açmazların her birey üzerinde nasıl evrildiğini ancak her şeyi değiştirenin, yani uydunun her vakit bayan faktörü olduğunu vurgulayan, dramatik ve özgün bir sinema karşımızda.
Evde iki erkek, dışarıda bir sevgili adayı, Ada’ya gereksinimi olduğunu söylüyor fakat hepsi Ada’nın
bir birey olduğundan uzakta yalnızca kendi muhtaçlıkları için kendilerinin yörüngesinde kalmasını isteyişleri, Milan Aguzarova’nın, yalın ve duru oyunculuğunda doruğa ulaşıyor.
Doksan yedi dakikalık Rus sineması, bir bayan direktörün elinden; kendi olmak isteyen tüm bayanlara selam çakan nitelikte. Elbette lokal olarak bulundukları bölgenin savaşsal izler, temelde hiç göze sokmadan anlatılmakta.
Film, izledikçe her karakter üzerinden şekillenmekte. Final sahnesinde ki kokular, beşerler, tercihler, yollar ve de aidiyet, bir hayal, bir dünya, bir ömür gelgitlerinde, Ada, sanki kendi olabilecek midir?
