Emmanuel Macron, Nisan ayında ikinci defa Fransa Cumhurbaşkanı seçildiğinde herkes ortamdaki gerginliği hissetmişti. Macron etrafa coşkulu bir biçimde gülümsemiyor, umut veren kelamlar söylemiyordu. Bu kutlamanın uzun sürmeyeceğini biliyor üzereydi.
İki ay sonra, onun meşhur siyasi içgüdülerinin bir defa daha yanlışsız çıktığını görüyoruz. Macron, cumhurbaşkanlığı seçiminde zafer kazansa da kasvetli iletisi almıştı: Tepeye çıkmıştı, bundan sonra daima inişe geçecekti.
Fransa’da Pazar günü tamamlanan genel seçimle, zayıflamış Macron’un ikinci periyodunun, birincisinden daha sevimsiz geçeceği muhakkak oldu.
Macron’un partisi Ensemble (Birlik) artık Ulusal Meclis’te çoğunluğu kaybetti. Macron artık ıslahatlarını geçirip geçiremeyeceğini bilmediği bir meclisle karşı karşıya. Muhalefetle pazarlık yapması gerekecek, bilhassa de muhafazakar Cumhuriyetçilerle.
Cumhuriyetçiler, Fransa’da emeklilik yaşının 62’den 65’e yükseltilmesi üzere birtakım mevzularda Macron’la birlikte hareket edecekler lakin bu dayanağın bir bedeli var. Macron’un merkezdeki hükümeti, kaçınılmaz olarak sağ kanatta üzere görünmeye başlayacak.
Fransa Anayasası’na nazaran Macron üçüncü sefer cumhurbaşkanı olamıyor. Bir noktada eski Başbakan Édouard Philippe üzere eski müttefiklerinin onu eleştirmeye başlamasını bekleyebiliriz. Fakat Macron’u zorlayacak en bariz şey, klâsik olmayan, genç ve radikal Jean-Luc Mélenchon destekçilerinin baskın olduğu yeni sol kanatla çok sağa bağlı kitlenin oluşturduğu yeni ve güçlenmiş ittifak.
Bu ittifak, emeklilik yaşı üzere ıslahatların rahatça geçmesine pürüz olmak ve kendi yeni meşruiyetlerini güçlendirmek için ellerinden geleni yapacak, halkı sokağa çağırmaktan geri kalmayacak.
Analist ve kamuoyu araştırmacısı Jérôme Fourquet, “Fransa yönetmek için çok sıkıntı bir ülke olacak” diyor.
KENDİ MESELELERİNİN MİMARI
Macron’un kendi meselelerinin mimarı olduğunu düşünenlerin sayısı az değil. Cumhurbaşkanlığı seçimlerindeki zaferini Ulusal Meclis’te de çoğunluğu kazanmak için kullanamadı. Seçim kampanyasında nadiren ortaya çıktı ve Élisabeth Borne‘u başbakan atamadan evvel haftalarca bekledi.
Bir bakana karşı ortaya atılan tecavüz suçlamaları ve Stade de France’taki Şampiyonlar Ligi maçında yaşanan fiyaskoyla ilgili olarak hükümetinin Liverpool taraftarlarını suçlaması üzere olaylarda halkla ilgiler için makûs anlar yaşandı.
Jérôme Fourquet, bunların kimi seçmenleri, seçimlerden sonra sandalye sayısını neredeyse ikiye katlayan Marine Le Pen’in Ulusal Birlik Partisi’ne oy vermeye itmiş olabileceğini söylüyor. İkinci periyodunu garantilediğini öğrendiği 24 Nisan’dan bu yana Macron, yeriyle ilgili rahat değilmiş üzere görünüyordu.
Evet 5 yıl daha Élysée Sarayı’nda kalmaya hak kazandı lakin Beşinci Cumhuriyet’teki ikinci periyot cumhurbaşkanlarında keyifli bir örnek yok.
Fransa’da cumhurbaşkanlığı seçiminde çoğunluğun takviyesini gerisine almıştı lakin bunun nedeni seçmenlerin, onu sevmesinden çok karşısındakileri reddetmesiydi.
