Paraşütçüler genelde 3.8 km yüksekliği ülkü buluyor. Ama 2012 yılında rekor kıran isteyen Felix Baumgartner, uzay atlayışı ismini verdiği dünya rekoru için stratosfer sonuna, 39 bin km yüksekliğe çıktı. Akabinde 2014 yılında Alan Eustace 41 km’den atlayarak rekoru eline geçirdi. Pekala bu paraşütle atlama rekoru kırılabilir mi? Örneğin Memleketler arası Uzay İstasyonu’ndan atlayan bir astronota ne olur?
Uluslararası Uzay İstasyonu’ndan paraşütle atlama yapılabilir mi?
Uluslararası Uzay İstasyonu’ndan paraşütle atlama yapmadan evvel, özel bir kıyafete muhtaçlık olacaktır. Rekoru elinde tutan Felix Baumgartner bile atmosfer dışına çıkmadığı halde misal özel bir giysi giymek zorunda kalmıştı. Bu sefer ki kıyafet ise çok daha komplike olmak zorunda. Ama yapılabilir.
Ancak uygun kıyafetin yapıldığını varsaysak bile hala imkansıza bakıyor olacağız. Zira ISS’in kenarına gelip Dünya’ya gerçek zıplasak bile düzgün bir formda yer yüzüne iniş sağlayamayız. Hatta yer yüzüne ulaşmamız 2.5 sene sürebilir. Pekala neden?
Düşüşün bu kadar uzun sürmesinin nedeni yükseklik değil. Çünkü bu kadar yüksekten zıplanmış olsa bile en fazla 2.5 saat sürmesi gerekir. Lakin istesek de direkt olarak Dünya’ya yanlışsız zıplayamayız. Yalnızca yörüngedeki hareket eksenimizi değiştirmiş oluruz.
Uluslararası Uzay İstasyonu her ne kadar atmosferin dışında sabit duran bir yer üzere gözükse de aslında 28 bin 164 km/saat suratında Dünya yörüngesinde dönüyor. Yani en süratli savaş uçağından bile 10-12 daha süratli hareket ediyor.
Hatta yer yüzündeki bir insan silah ile bu süratte mermi ateşlerse, önüne mani çıkmadığı takdirde mermi yere düşmeden Dünya ekseninde tam cins yapabilir. ISS ise misal formda bu yüksek hız sayesinde yörüngede kalabiliyor.
Fakat hissetmesi güç olsa da daima olarak bir çekim kuvvetine maruz kaldığı için yörüngeye tekrar oturmasını sağlayan itici motorların bozulması durumunda birkaç yıl içerisinde yer yüzüne düşecektir. Hasebiyle ISS’ten paraşütlü atlama yapmak için Dünya’ya hakikat zıplamak isteyen kişi de yörüngede birebir süratte döndüğü için tek yaptığı şey süreci biraz hızlandırmak olacaktır.
Varsayım olarak bu özel giysinin bir insanı 2.5 yıl boyunca besleyebileceğini düşünsek bile yeniden de yer yüzüne inmesi bir mucize olacaktır. Bunun nedeni ise önümüzdeki yıllarda uzay ve havacılığın en büyük sorunu haline gelecek olan uzay çöplüğü.
Dünya yörüngesinde şu anda 13 binden fazla sayılabilen, on binlerce de sayılamayan ve boyutu birkaç santimden bile küçük olan uydu ve meteor modülleri bulunuyor. Üstelik suratları çok daha yüksek olabilir.
Ayrıca aykırı tarafta geldiği takdirde nükleer patlamaya güçlü çelik bir kalkana sahip olunsa bile delip geçecektir. Münasebetiyle istatiksel olarak 2.5 yıl içerisinde bunlardan birkaçına maruz kalmak kaçınılmaz olacaktır.
Bir halde bu adımın da aşıldığını düşünecek olursak, karşımızda hala kimi mahzurlar kalıyor. Bu da atmosfere girdikten sonra yavaşlamak. Üzerimizde 8G güç hissettiğimizi ve hipersonik süratte Dünya’ya gerçek düşüşün başladığını düşünecek olursak, paraşütü açtığımız anda paramparça olacağını söyleyebiliriz.
Ayrıca ayaklarımız aşağı gerçek bir formda düşüyorsak muhtemelen bedenimizdeki bütün kan beynimize dolmak için baskı uygulayacaktır. Eğitimli bir savaş pilotu bununla başa çıkabilecek olsa da birçok kişi anında bayılacaktır.
Son sorun ise sıcaklık olacaktır. Olağan koşullarda bu yükseklikte -80 derecede donmamız gerekirken, varsayımı olarak ses suratının 8 katında hareket ettiğimiz için atmosfer -hava molekülleri- ile giysimiz ortasında ki sürtünmeden ötürü 1.650 derecelik (demiri eritecek kadar) bir ısı hissedeceğiz. Ama tüm manileri aşarak 41 km yüksekliğe kadar gelinebilirse, paraşüt açarak yere iniş gerçekleştirilebilir.
Siz bu husus hakkında ne düşünüyorsunuz? Sizce paraşütle atlama rekoru bir sefer daha kırılabilir mi?
