Özel bir şirkette çalışan emekçi, işten çıkarılınca İş Mahkemesi’nin yolunu tuttu. Davacı personel, davalı şirkete ilişkin yurtiçi ve yurtdışı projelerinde çalıştığını, haftanın yedi günü 08.00-22.00/23.00 saatleri ortası ve dini bayramların birinci günü hariç tüm genel tatillerde çalıştığını, davalı işverence iş kontratının haksız olarak feshedilmesine karşın personellik haklarının ödenmediğini belirterek bir kısım personellik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etti.
İTİRAZI REDDETTİ
Davalı şirket avukatı ise davacının şirketin farklı inşaat projelerinde vazife aldığını, projelerin tamamlanması ile iş mukavelesinin de sona erdiğini, brüt fiyat hesaplamasında yurt dışında çalışan personel olduğu dikkate alınması gerektiğini, emsal fiyat araştırmasına gerek olmadığını öne sürdü. İş mukavelesinde fiyatının belirlendiğini, buna nazaran bordrolar düzenlendiği ve banka kanalıyla ödemelerin yapıldığını, bordro ve banka kayıtları birbirini teyit ettiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etti. Mahkeme, davanın kısmen kabulüne hükmetti. Kararı davalı şirket istinafa götürdü. Bölge Adliye Mahkemesi, itirazı reddetti. Davalı şirket kararı temyiz edince devreye Yargıtay 9. Hukuk Dairesi girdi.
YARGITAY EMSAL BİR KARAR İMZA ATTI
Emsal nitelikte bir karara imza atan Yüksek Mahkeme, haftalık müsaadenin bölünmesi halinde kullanılmamış sayılacağına dikkat çekti.
Yüksek Mahkeme; haftalık müsaadenin 24 saatten az olamayacağına, bölünemeyeceğine ve biriktirip müsaadeyle telafi edilemeyeceğine hükmetti. Kararda; haftalık tatilin bölünmesi halinde hiç kullandırılmamış sayılacağı belirtildi.
Kararda şu tabirlere yer verildi: “4857 sayılı İş Kanununun 46’ncı hususunda, emekçinin tatil gününden evvel iş günlerinde çalışmış olması şartıyla, yedi günlük vakit dilimi içinde yirmi dört saat dinlenme hakkının bulunduğu belirtilmiş, çalışanın hafta tatili gününde çalışma karşılığı olmaksızın bir günlük fiyata hak kazanacağı da 46’ncı unsurun ikinci fıkrasında karar altına alınmıştır. Hafta tatili müsaadesi kesintisiz en az yirmi dört saattir. Bunun altında bir müddet haftalık müsaade verilmesi durumunda, metoduna uygun biçimde hafta tatili müsaadesi kullandığından kelam edilemez. Hafta tatili bölünerek kullandırılamaz. Buna nazaran hafta tatilinin yirmi dört saatten az olarak kullandırılması halinde hafta tatili hiç kullandırılmamış sayılır. Somut olayda, Birinci Derece Mahkemesince karara temel alınan uzman raporunda davacının haftanın yedi günü çalıştığı kabul edilerek hafta tatili alacağı hesaplanmıştır. Davacı şahitleri haftada bir gün Pazar günleri tatil günleri olduğunu, lakin işin durumuna nazaran hafta tatilinde de çalıştıklarını beyan etmişlerdir. Evrak çerçevesinde davacının hafta tatili çalışma tezine ait olarak şahit beyanı dışında yazılı evrak bulunmamaktadır. Belgedeki mevcut kanıt durumuna nazaran, davacı şahit beyanlarının ispata elverişli açık ve net olmadığı dikkate alındığında hafta tatili çalışması savının ispatlanamadığı anlaşılmakla, davacının hafta tatili alacağı talebinin reddine karar verilmesi gerekirken kabulü kusurlu olup, bozmayı gerektirmiştir.”
